Przebudzenie
„Przebudzenie”
Gdy dzionek piękny nastaje,
A promyk gdzieniegdzie zaświta,
Człek ze swego łoża wstaje,
I poranek zaspany wita.
Budzi się ze snu głuchego,
Razem ze słońcem oraz ptakami.
Budzi się nie wiedząc dlaczego,
Iż może dlatego, by żyć między nami.